🚌 Πολλοί κάτοικοι των Σπάτων και της Αρτέμιδας χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους τις αστικές συγκοινωνίες. Και ενώ φαινομενικά υπάρχει πληθώρα γραμμών (326, 323, 304 ,305,316,326) η συγκοινωνία είναι μια καθημερινή περιπέτεια. Η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά όταν το υπουργείο συγκοινωνιών αποφάσισε να παραχωρήσει τις γραμμές των αστικών συγκοινωνιών της Ανατολικής Αττικής σε ιδιώτες, τα ΚΤΕΛ. Γιατί όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι μπορεί το λεωφορείο που βλέπουμε να έχει το ίδιο χρώμα με εκείνων του ΟΑΣΑ και το εισιτήριο να είναι αστικό, αλλά όλα ανήκουν σε ιδιώτες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη συντήρησή τους και για τους οδηγούς που προσλαμβάνουν. Και ενώ οι υπέρμαχοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των ιδιωτικοποιήσεων χαμογέλασαν, όταν εξαγγέλθηκε αυτό το μέτρο, με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Και αυτό γιατί:
1️⃣ δεν λειτουργεί η τηλεματική και έτσι κανένας επιβάτης δεν μπορεί να γνωρίζει την ακριβή ώρα που θα περάσει το λεωφορείο
2️⃣ πολλά δρομολόγια που είναι προγραμματισμένα δεν πραγματοποιούνται λόγω βλαβών, έλλειψης οδηγών κλπ
3️⃣ τα λεωφορεία δεν ολοκληρώνουν το δρομολόγιο γιατί, λόγω κακής ή καθόλου συντήρησης, μένουν στο δρόμο. Οι επιβάτες κατεβαίνουν και είναι αναγκασμένοι να στοιβαχτούν σαν τις σαρδέλες στο επόμενο προγραμματισμένο λεωφορείο, αφού δεν υπάρχει η δυνατότητα να σταλεί ένα έκτακτο.
4️⃣ η κατάσταση των λεωφορείων και από πλευράς καθαριότητας, αλλά και μηχανικής είναι απαράδεκτη. Λεωφορεία που παίρνουν φωτιά, δεν ανοίγουν οι πόρτες τους, δεν λειτουργούν τα κουδούνια, έχουν χαλασμένες αναρτήσεις και γέρνουν επικίνδυνα είναι μια ιστορία που τη ζουν οι επιβάτες και τη βλέπουν οι πεζοί και οι οδηγοί των άλλων αυτοκινήτων.
5️⃣ ορισμένοι οδηγοί επιδεικνύουν αντιεπαγγελματική συμπεριφορά ενώ τρέχουν σαν τρελοί θεωρώντας ότι μεταφέρουν τούβλα και όχι ανθρώπους.
6️⃣ το καλοκαίρι η κατάσταση γίνεται ανυπόφορη, γιατί τα λεωφορεία που έχουν προμηθευτεί, προορίζονταν για κρύες χώρες, όπως η Πολωνία, δεν έχουν μεγάλα παράθυρα και επιπλέον δεν λειτουργεί σχεδόν ποτέ ο κλιματισμός. Σε αυτό να συνυπολογιστεί ότι δεν αυξάνονται κατά την τουριστική περίοδο τα δρομολόγια και τα λεωφορεία είναι συνεχώς ασφυκτικά γεμάτα.
Έτσι λοιπόν κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει ούτε τι ώρα θα φτάσει στη δουλειά του, ούτε ποια ώρα θα επιστρέψει σπίτι του. Για να μην πούμε ότι δεν γνωρίζει καν αν θα φτάσει σώος και αβλαβής.
Επιπλέον, η μεταφορά των αφετηριών όλων των λεωφορείων (εκτός του 326) που εξυπηρετούν το δήμο μας στο Νομισματοκοπείο έχει αυξήσει κατά πολύ την ώρα μετακίνησης μέχρι να φτάσει ο επιβάτης σε ένα σταθμό του μετρό.
Η απαράδεκτη κατάσταση επεκτείνεται και στις στάσεις. Πολλές φορές είτε είναι σπασμένες είτε δεν έχουν καν σήμανση. Ελάχιστες έχουν κάποιου είδους στέγαστρο για να προφυλάσσεται το επιβατικό κοινό από τις βροχές, ή είναι τοποθετημένες σε επικίνδυνα σημεία (πάνω σε στροφές), ενώ παράλληλα δεν διαθέτουν επαρκή φωτισμό για το βράδυ.
Για όλους αυτούς τους λόγους πολλοί κάτοικοι των δύο περιοχών αναγκάζονται να χρησιμοποιούν το ΙΧ αυτοκίνητό τους για να φτάσουν σε κάποιο σταθμό του μετρό. Αυτό, ιδιαίτερα με την αύξηση της τιμής των καυσίμων, αποτελεί ένα επιπλέον επαχθές οικονομικό βάρος, ενώ είναι επιβλαβές για το περιβάλλον. Οι υπόλοιποι, που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να μετακινηθούν με ιδιωτικό όχημα ή δεν διαθέτουν, είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται όλη την ταλαιπωρία που αναφέρθηκε παραπάνω.
Κι εδώ τίθεται το ζήτημα: μπορεί η δημοτική αρχή να κάνει κάτι από τη στιγμή που δεν είναι εκείνη υπεύθυνη για τη συγκοινωνία; Θεωρώ ότι μια δημοτική αρχή που ενδιαφέρεται για τους δημότες της θα κάνει τα πάντα για να διευκολύνει τη ζωή τους, με την καθοδήγηση ειδικών, με συνεργασία με το υπουργείο, τα ΚΤΕΛ, τον ΟΑΣΑ ή με συνεχείς οχλήσεις προς αυτούς, με επίβλεψη των συνθηκών μετακίνησης. Επίσης με τη δημιουργία δημοτικής συγκοινωνίας για περιοχές που είναι απομακρυσμένες και δεν εξυπηρετούν οι υπάρχουσες αστικές συγκοινωνίες. Γιατί για παράδειγμα να μην έρθει ο δήμος μας σε συνεργασία με το δήμο Ραφήνας Πικερμίου και να φτιάξουν μια διαδημοτική γραμμή που θα εξυπηρετεί τους κατοίκους των δύο δήμων;
Προτάσεις προφανώς μπορούν να κατατεθούν από πολλούς κατοίκους που βιώνουν το πρόβλημα, αλλά και από επιστήμονες ειδικούς σε τέτοια θέματα. Ποιος όμως είναι δεκτικός να τους ακούσει; Για αυτό ελπίζω η κίνηση “ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ” να έχει ευήκοα ώτα στα προβλήματα των δημοτών και των κατοίκων και να προσπαθήσει να βοηθήσει σε ζητήματα καθημερινά μεν ουσιαστικά δε.
Ορφέας Αναστασίου
φοιτητής ΠαΔα
κάτοικος Αρτέμιδας
